به اذن عـالیِ اَعـلی، به احـتـرامِ عـلی            شروع می‌کـنم این مـاه را به نام علی

ببخـش با عـجـله، دست خـالی آمـده‌ام            شـنـیده‌ام که مـهـیـاست بـارِ عـامِ علی

چقدر نان شبـش را به سائلان بخـشید            دلم خوش است به الطاف مستدام علی

سلاح ماست ابوحـمزه، افـتتاح، مجیر            دعـای مسجـد کـوفه شرابِ جـامِ علی

دعای ما که دعا نیست، باز مقبول است            به احـتـرام دعـا کـردن و صیـام علی

دلـم هــوای نـجـف کـرده اولِ مـاهـی            هـوای بــادۀ انــگــورِ بــا دوامِ عــلـی

ز حنجـرش نفسِ گرمِ وحی می‌جوشد            نبی شده‌ست به معـراج، هم‌کـلام علی

یهود و آل سعـود از هراس می‌مـیرند            اگـر طـلـوع کـنـد، تـیـغ از نـیـامِ علی

خـوشـا به روزی زُوّار سـیـدالـشّـهـدا            به زائران حسین است چون سلامِ علی‌

چنان علی شده ممسوسِ حق، علی اکبر            هـمان عـلی که شده وارثِ مـرام علی

چـقـدر تشنـۀ بـوسـیـدنِ پـدر شـده بود            فـدای خـشکـیِ وقـتِ وداعِ کـام عـلـی

زدنــد از سـر کـیـنـه عـلـیِ اکـبــر را            زدنـد یـاس حـرم را بـه انـتـقـامِ عـلی

چقدر بین عَـبا‌ چـیدنش نفـس‌گیر است            چگونه جمع شود در عـبا تمامِ علی؟!